Elke keer dat ik wegzak
Steeds dieper in de grond
Laat ik mezelf herinneren
Waar ik verlossing vond

Daar waar ik naartoe mag gaan
De Enige die weet van mijn hart
Maar Hij neemt het, maakt er wat moois van
Hij maakt wit van mijn zwart

Het gebeurd mij vaak genoeg, dat wegzakken in een gat. Dat je het gevoel hebt dat je niet goed genoeg bent.
Gelukkig mag ik weten dat God er is. Al voel ik Hem soms niet meteen direct, maar Hij is er wel!

Liefs,
Rianne