Al fluiten de vogels ’t hoogste lied
Al is de hemel prachtig blauw
Al geeft de zon die zachte glans
Deze dag blijft grijs en grauw
Ik zoek naar woorden die niet bestaan
Woorden door tranen beschreven
Denk in de stilte van het zwijgen
Waarom kon hij niet blijven leven?
Zoals de wind waait, sterk & krachtig
Zo laat ik mijn knuffels naar jou gaan
Ik omarm je in stilte, zal onzichtbaar,
Maar zeker voelbaar naast je staan
Al fluiten de vogels ’t hoogste lied
Al is de hemel prachtig blauw
Ik leef hier mee met jouw verdriet
Ik bid, ik denk aan jou
Als het onvoorstelbare gebeurt… De vader van een vriendin van mij is vorige week plotseling overleden. Ik schreef dit gedicht voor haar.
With love,
Rianne
Advertenties
Mooi gedichtje. Heftige gebeurtenis… :(
Zelf heb ik het het er ook nog wel eens moeilijk, omdat de vader van een goede vriendin van mij, die ook mijn buurman en de beste vriend van mijn vader was, is overleden vorig jaar. Maar hoewel het missen zwaar is, vind ik het ook mooi. Het is mooi om hen niet te vergeten.
Voor L. (ik weet niet of ik haar naam mag noemen, dus doe het maar niet) vind ik het ook echt heel erg.
Dankje voor je reactie! Veel sterkte met dat verdriet nog, en vergeet hem zeker niet Ces!
Wens er veel sterkte, niet dat zij mij kent… Jij ook sterkte ermee, ik hoop dat jouw gedicht haar goed zal doen. Erg mooi geschreven! xoxo
Dankjewel voor je lieve reactie!
Hey, ik heb je genomineerd voor de Blog top 3! Neem een kijkje en beslis of je meedoet :)
https://justaquotelover.wordpress.com/2015/01/24/tag-blog-top-3/ xoxo